Opweg naar de Kai Iwi Lakes

De dag gestart met een heerlijk vers klaar gemaakt ontbijt door onze over enthousiaste en hyper de pieper vrolijke gastheer Allistar. Als je 's ochtends rustig wilt wakker worden dan is dit dus duidelijk niet de plek om te zijn..! We zaten samen aan de ontbijttafel met 4 Engelsen, waarvan een van de echtparen inmiddels lang geleden was geïmmigreerd naar Nieuw-Zeeland. Zijn broer en vrouw waren de Engelse regen en kou zat van de afgelopen weken en daarom nu voor een paar weken overgekomen. Leuke gesprekken gevoerd en we moesten de tijd sowieso zien door te komen want Allistar is 'n doodgoeie kerel, maar nog nooit iemand zo vreselijk langzaam en chaotisch ontbijt zien maken! Goed, na 'n uur hadden we dan toch echt alle 6 'n gebakken ei met bacon op het bord liggen maar toen was het ondertussen ook alweer tijd om te gaan..

Vanuit Kaitaia eerst recht naar de westkust gereden, helemaal aan de onderste puntje van 90 mile beach. We hadden gisteren al op de kaart gekeken en een inschatting gemaakt van hoeveel tijd het ons zou kosten om op en neer naar Cape Rianga te rijden; het noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland. Vanaf Kaitaia betekende dit enkele reis nog altijd een rit van 120km, dus 'n retourtje neemt dan al gauw minimaal 4 uur in beslag als we onderweg ook nog wat willen zien. De conclusie was dan ook dat we de afgelopen weken al genoeg mooie stranden hadden gezien en dat we Cape Rianga (helaas) maar moesten laten voor wat het was. En dus maar genoegen genomen met alleen een blik op het alles zuidelijkste puntje van 90 mile beach, wat overigens ook prachtig was hoor!

Na de verplichte foto's die iedereen daar maakt van je auto op het strand, door naar de Kauri bossen iets verder weer naar het zuiden afzakkend langs de westkust van het Noordereiland. De Kauri bomen zijn net als de Sequoia's in Noord-Amerika; Gigantisch grote bomen! Het zijn de oerbomen van Nieuw-Zeeland en de oudste zijn inmiddels al over de 2.000jaar.. ! Helaas zijn er in de begin jaren van de kolonisatie enorm veel gekapt voor de industrie en commercie want het is zo ongeveer het hardste hardhout wat er te vinden is, dus veel geld aan te verdienen. Gelukkig realiseerde men zich op tijd dat deze roofbouw op de Kauri's het onverbiddelijke einde van deze boomsoort zou betekenen, dus vanaf begin van de vorige eeuw al worden ze beschermd en zijn om de overgebleven exemplaren natuurreservaten opgezet. Echt indrukwekkend als je aan de voet van zo'n gigant van bijna 100meter hoog staat.

Na de Kauri-bossen door naar de Kai Iwi Lakes, nog weer verder afzakkend langs de westkust naar het zuiden. Hier hadden we, om onze vakantie echt te gaan afsluiten 2 overnachtingen geboekt in het Wai Hou Oma Logde. Kleinschalig, maar geweldig natuurpark met huisjes helemaal vrij aan het water! Super! Voor de liefhebbers, Google maar eens op; http://www.waihouomalodge.co.nz 

Wat een geweldig initiatief! Zij is kunstenares en hij architect en samen hebben ze alles helemaal zelf ontworpen en van de grond af opgebouwd. 

We gaan hier nog heerlijk onze vakantie afsluiten, Genieten met een hele grote G !!