Van de Golden Bay naar Kaikoura

Vanochend wakker geworden door een heerlijk zonnetje wat door de gordijnen naar binnen scheen. Wat is het toch heerlijk om een maandje zomer midden  in de Hollandse winter te mogen beleven! 

Omdat het ons gewoonweg aan tijd ontbreekt om alles te zien, hebben we besloten om vanochtend als eerste vanuit Motueka om het Abel Tasman park heen te rijden om de west, helemaal tot aan het einde van de geasfalteerde weg tot aan Wainui Bay. De schitterende wandeltochten in het park moeten we dus helaas laten voor wat ze zijn. De rit via Takata en Tata Beach naar uiteindelijk Wainui Bay ging het eerste uur maar moeizaam door de sterk slingerende en bergachtige weg door het Abel Tasman park. Wel schitterende natuur en prachtige vergezichten!

Het laatste half uurtje naar de kust verliep een heel stuk vlotter. Snel een rustig plekje opgezocht langs de kant van het water en even heerlijk relaxed aan de Wainui Bay. Gelukkig was de zon ondertussen ook weer van de partij en met alweer vlot 25graden was heerlijk! Na 'n uurtje begon de zon zo te branden dat we onze boel maar snel hebben ingepakt om zonnebrand te voorkomen. We hadden immers ook nog een behoorlijke trip voor de boeg vanmiddag; van Wainui Bay naar Kaikoura een tocht van 350 kilometer.

De eerste 100km waren gesneden koek, want die hadden we vanochtend ook al heen gereden..(!) Vlak na Motueka hebben we het noorden van het Zuidereiland verlaten en zijn naar het zuiden afgeslagen door het binnenland heen naar de oostkust. Via Onnoemelijk veel gigantische wijnvelden zijn we aangekomen bij de plaats Blenheim aan de oostkust. Mooie plaats en zo te zien ondertussen goed geld verdiend aan de wijn, want alles ziet er spik en span uit in de stad.

Van Blenheim naar Kaikoura was het nog 130 kilometer. Maar gelukkig liepen deze laatste 130km pal langs de kust! Omdat Eric ondertussen ook stijve benen van het autorijden had, werd het tijd om even de auto aan de kant te gooien en de benen te strekken. Zo gezegd, zo gedaan; het eerste het beste bordje met 'beach' zijn we afgeslagen en de auto zo ongeveer op het strand geparkeerd. Tot onze verbazing zaten er duizenden vogels op het water vlak aan het strand en ze maakte een immense drukte.. Wat bleek? Er zat schijnbaar een school met ansjovis pal voor de kust en de vogels hadden dan ook een waar feestmaal! Het was een grote schranspartij en de visjes lagen zelfs tot op het strand te spartelen om aan de vogels te ontkomen, maar daar werden ze natuurlijk net zo goed opgepikt. Best zielig eigenlijk maar ja, that's Life. 

Vervolgens onze weg naar Kaikoura vervolgt over de schitterende kustweg totdat we enkele auto's zagen stoppen langs de kant van de weg. Toeristen als we zijn, wij natuurlijk ook uit pure nieuwschierigheid de auto gestopt om te kijken. Er lag een hele kolonie zeehonden op de rotsen voor de kust te zonnen , prachtig! Heel veel foto's gemaakt want ze lagen er zo leuk bij en er waren ook heel veel jonkies, echt leuk!

Uiteindelijk nadat we zo ongeveer de hele zeehondencrèche Pieterburen 6x op de foto hadden staan, zijn we door gereden naar Kaikoura, onze eindbestemming voor vandaag en onze uitvalsbasis voor de aankomende twee dagen. Omdat we ons programma een beetje hebben omgegooid om wat meer rust te krijgen ('t is tenslotte wel vakantie!) overnachten we nu voor 2 nachten in hetzelfde hotel in Kaikoura. Hierdoor hebben we alle tijd om rustig dolfijnen en walvissen te gaan spotten, want daar staat Kaikoura om bekend!