Van Mt. Cook, via de Clay Cliffs bij Twizel naar Oamaru en Dunedin

Vandaag een druk programma! Omdat we tijdens onze rondreis niet dichter in de buurt van Mt. Cook zullen komen, moeten we natuurlijk vandaag even een bezoek brengen aan deze majestueuze berg; met z'n 3.754mtr de allerhoogste van Nieuw-Zeeland. Vanuit Twizel loopt er één kaarsrechte weg van zo'n 60km naar de voet van Mt. Cook en het daar gevestigde Sir. Edmund Hillery educatiecentrum. 60km enkele reis wel te verstaan, dus geen andere mogelijkheid dan dezelfde weg op en neer te rijden. Maar de uitzichten waren weer overweldigd mooi! Eerste stuk langs het schitterend melk wit/blauwe gletsjermeer Lake Pukaki. Vervolgens langs de oude eindmorene van tot waar de gletsjer in haar gloriedagen kwam, tot aan de voet van de gletsjer. Het was totaal niet koud en met een graad of 18 in de plus is het wel een vreemde gewaarwording om vlak bij een gletsjer te staan waarvan je weet dat deze toch echt uit bevroren sneeuw en ijs bestaat!

De klim naar boven was overigens allerminst makkelijk en we waren blij dat we ondertussen de afgelopen weken al behoorlijk wat wandel/ klauter en klimervaring in de benen hadden zitten! 

Na het bezoek aan Mt. Cook snel weer in de auto en opweg naar Dunedin. Vlak voorbij de plaats Twizel kwamen we een bordje tegen wat ons wees op de aanwezigheid van de Clay Cliffs ofwel op z'n Hollands kliffen van klei. Omdat we eigenlijk toch wel erg nieuwschierig waren hoe dat er precies uit zou zien, hebben we de afslag genomen. Natuurlijk bleef het ook deze keer weer niet lang uit of we zaten alweer op een onverharde weg, welke we nog 10km vanaf de snelweg moesten volgen om bij de kliffen te komen. Onderweg kwamen we een ouder Engels echtpaar tegen welke op de terugweg waren en ons verzekerden dat we er geen spijt van zouden krijgen en dat we zeker moesten doorrijden, aldus geschiedde. De Clay Cliffs waren inderdaad zondermeer spectaculair! We vonden dat er wel enige vergelijkenis was met Brice Canyon in Amerika, ook van die spitse fraai gevormde formaties in rood/bruin/geel/blauw tinten.

Na ons uitstapje en de wandeltocht naar en door de Clay Cliffs , snel weer terug naar de snelweg en door naast Oamaru waar we vanuit het binnenland weer bij de oostkust van get Zuidereiland zouden komen. In Oamaru, zo hadden we gelezen, nesteld een kolonie van blauwe pinguïns en deze wilde we graag can dichtbij bekijken. Nou, zo heel dichtbij de pinguïns konden we uiteindelijk niet komen, maar op de pier waar we wel op mochten stonden we opeens oog in oog met enkele zeeleeuwen die daar heerlijk op de rotsen lagen te rusten! Ook kwam er een koppeltje dolfijnen vlakbij de pier, maar we waren net te laat op deze op foto vast te leggen.

Terwijl we op de pier stonden begon het geweldig te waaien en snel zijn we er dan ook maar weer vanaf gegaan want het werd erg ontstuimig en de zee werd alsmaar wilder!

Na Oamaru was het ondertussen al over vijven en we moesten nog ruim 100km verder naar onze eindbestemming Dunedin. Snel dus weer de auto in en opweg voor het laatste stuk voor vandaag. Uiteindelijk moe maar zeer voldaan, met wederom een heel pak met nieuwe ervaringen in Dunedin aangekomen.